Ik bewandel het pad van een krijger
en als ik denk dat ik het begrijp
breekt de volgende schil open
waarin de diepte van de inhoud zich verder ontvouwt.
Met een traan en een grom,
oerbrullend en ontploffend,
sissend en sidderend,
breekt de aardkracht open.
Laag voor laag voor laag.
Leven op deze manier
vraagt focus en moed,
doorzettingsvermogen en kracht,
zelfreflectie en overgave,
ineenstorten van het oude,
en vertrouwen op het nieuwe.
Keer op keer op keer.
Ik bewandel het pad van een krijger
en bezie de wereld van vóór de ‘werkelijkheid’.
De dieren spreken me toe
en leren me lessen over leven en ‘dood’.
De oude indianen, Egypte, Atlantis,
ze tonen me de wijsheid die ik reeds draag in m’n hart.
Ik leef met de energie van de zon, de maan,
de planeten en Moeder Aarde.
En laat het stromen,
door me heen.
Alle levens hebben geleid tot waar ik nu ben.
Eíndelijk kan ik leven wat in mijn ziel beschreven staat.
De magie, de levenskracht mag verder ontwaken
in de harten van elk wereldlijk wezen.
Ik help een handje
en stel me beschikbaar
als kanaal, als spreekbuis,
als uitlaatklep of energetisch ontstopper.
Met een open blik en zonder verwachting,
laat ik ontstaan wat zich wil openbaren.
Volle kracht vooruit,
in zachtheid en liefde.
Aho.
———
Credits artist: Jozef Klopacka (shutterstock.com)
