Fox meets Fox

Het was vanochtend 7 uur. Ik was trampoline aan het springen en luisterde ondertussen m’n favoriete liedje dat me weer terugbrengt naar m’n herinneringen aan Lesbos. Opeens kreeg ik super veel zin om te gaan hardlopen. Apart, want dat heb ik al een jaar niet meer gedaan. Yoga, trampolinespringen en dansen is meer mijn ding these days. Anyway, ik trok m’n hardloopschoenen aan en vertrok voor een rondje Westerpark. Helemaal in m’n hum. Het was nog donker, dus geen kip in het park. De bonkende beats van een nogal ‘vroeg’ feestje galmden zachtjes door de stilte. Opeens was ie daar. Op nog geen vier meter afstand. M’n naamgenoot! Hij keek me recht in m’n ogen aan, helemaal niet bang. De stilte werd nóg stiller en de beats werden erin opgeslokt. Het was alleen hij en ik. Wow, wat een mooi moment. Vijf minuten lang zat ik op m’n hurken bij ‘m in de buurt of liep ik achter deze roodbruine vos aan. Alsof het doodnormaal was dat we samen deze ochtendwandeling maakten.

“Alsof het doodnormaal was dat we samen deze ochtendwandeling maakten.”

Ik geloof erin dat dieren een boodschap komen brengen. Ze worden ook wel totemdieren of krachtdieren genoemd. Als zoiets mij overkomt (en dat is bijna wekelijks), gaat er een rush van energie door m’n lijf en voelt alles even heel magisch, alsof de tijd stil lijkt te staan. Soms zie ik ze in m’n verbeelding en vertellen de dieren me hele verhalen. Dat zijn dan meer de zwarte panter, adelaar, witte wolf, uil etc. Die zijn wat minder makkelijk te vinden in ’t Westerpark :-). Maar vaak zie ik wat meer voor de hand liggende en toch niet al te vaak voorkomende dieren in m’n tuin, m’n huis of waar ik ook ben, zoals de groene bidsprinkhaan, een bij of de libelle bijvoorbeeld. Alles wat ik net in m’n totemdierenboek las over de vos is spot on: het tot uitdrukking brengen van de vrouwelijke en creatieve kracht in de buitenwereld. Wat is het leven toch fascinerend. Er zit zoveel meer betekenis in alles wat er op ons pad komt, dan de meeste mensen vaak denken…

———

Credits artist: Ondrej Prosicky (shutterstock.com)