Vandaag en morgen dompel ik me onder in een sjamanistische reis. Ik kijk er al weken naar uit. Voor mij betekent sjamanisme dat alles in de natuur een eigen bewustzijn en energieveld heeft; mensen, dieren, planten, bomen, planeten, sterren, stenen en andere natuurelementen. Als ik me daarmee verbind, dan opent zich een veld waarin een allesomvattende wijsheid aanwezig is. En door me open te stellen voor die wijsheid, voedt het mijn hele systeem en brengt het alles in balans wat klaar is om balans te vinden.
De volgende dierbare herinnering komt vandaag weer boven borrelen…
In the middle of nowhere
Toen ik 20 jaar was, studeerde ik een half jaar in Arizona, Amerika. Ik maakte voor het eerst kennis met de oorspronkelijke bewoners van die regio: de Navajo Indians. We waren met een groep studenten gestopt bij een public toilet, in de middle of nowhere. Alleen maar dorre grond om ons heen en af en toe een cactus.
“I have to give you something special.”
Ik stond in de rij en voor mij stond een vrouw, gekleed in traditionele kleding. Net voordat zij aan de beurt was, draaide ze zich prompt om. Ze keek me aan, diep in m’n ogen, ik zal het nooit meer vergeten. Ze zei: “I have to give you something special.” Ze haalde de zilveren armband van haar pols, keek me aan en zei: “This is a bracelet from my family, the Navajo Indians. It carries the wisdom of our roots. Here, you see the eagle for protection and the symbols for Gray Mountain where we live. I see your bright light. Please, take this bracelet and spread your light into the world.”
Ik stond perplex. Precies die week had ik een vergelijkbare armband gezocht, want ik voelde me er zo toe aangetrokken. Stotterend nam ik de armband aan. Ze draaide zich weer om, want ze was aan de beurt. Direct daarna kwam het toilet naast haar beschikbaar, dus ik rende ernaar toe en wist niet hoe snel ik weer klaar moest zijn om deze vrouw mijn dankbaarheid te tonen. Na m’n snelste plasbeurt ooit, zwaaide ik de deur open op zoek naar de Indiaanse vrouw. Ik keek en zocht, overal om me heen. Onder de deur van haar toilet, in de wijde omgeving. Ze was weg. Verdwenen.
Oeroude wijsheid
En daar stond ik, diep geroerd, met de armband om mijn pols. Sindsdien draag ik ‘m met veel respect en voel ik mijn verbondenheid met de oeroude wijsheid die erin verscholen ligt. Sinds enkele maanden wordt de oude wijsheid steeds meer wakker en borrelt naar boven tijdens de energetische sessies. Het ene dier na het andere komt voorbij, deelt z’n boodschap en draagt zijn steentje bij aan de zielenreis die we tijdens zo’n sessie maken. Alsof er een extra luikje in me is geopend en de energie stroomt, krachtig en transformerend.
“Als we ons openstellen voor en overgeven aan de allesomvattende wijsheid van de natuur, dan gaat stromen wat voorheen stroopte en draaien wat voorheen stroef liep.”
We hoeven niet zélf alle antwoorden te weten op de vragen die we hebben, want dan putten we uit de beperkte kennis van onze mind. Als we ons openstellen voor en overgeven aan de allesomvattende wijsheid van de natuur, dan gaat stromen wat voorheen stroopte en draaien wat voorheen stroef liep.
De vrouw heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt. Ik voel me dankbaar om zo verbonden te zijn met de roots van de Indianen. Diep in m’n hart ben ik er zelf ook een. Aho.
