Voor me doemt een oude zware houten deur op, ingekerfd met oeroude symbolen met diepreikende betekenis. Wow, een majestueus gevaarte! Staat de deur open? Ik weet dat daarachter een oude tijd verscholen gaat, vol magie, levenskennis en wijsheid. Was ik maar weer terug in die tijd, mijmer ik. Maar nee, de deur is ondoordringbaar dicht en het gouden glorieuze tijdperk lijkt onbereikbaar. Ik ben te laat! De oude wijsheid is voor mij verloren. Klein en onzeker kijk ik tegen de imposante deur op. Is mijn kans werkelijk verkeken? Dat kán niet waar zijn! Ik voel diep van binnen dat het mijn tijd is om weer contact te maken met die oude wijsheid, maar ik zie geen hendel of deurknop. De grote deur lijkt naadloos over te gaan in de muur. Er is geen speld tussen te krijgen.
Ongewenst
“Ach, wie ben jij om die magische wereld binnen te treden. Je bent onbelangrijk vergeleken met die machtige tovenaars achter de deur. Ze zullen je wegkijken als je binnenkomt. Je bent op voorhand al niet welkom en ongewenst, als een vijfde wiel aan de wagen, niet in staat hun taal te begrijpen. Als een onnozele leerling sta je er vast en zeker in de weg,” hoor ik de monsterlijke stem fluisteren die me op dit soort momenten voortdurend van negatief commentaar voorziet. Ik voel me nietig en verdrietig.
Tovenaar
Plotseling verandert de machtige deur in een glazen wand. Voor mijn neus verschijnt de wereld van wijsheid! Een groene gloed met sterretjes, lichtflitsen en organische bewegingen. Temidden van deze magische vertoning zie ik een tovenaar. Opgetogen probeer ik zijn aandacht te trekken, maar tevergeefs. De wereld van wijsheid lijkt onbereikbaar en de tovenaar werkt onverstoorbaar door. Hij weet dat ik hier ben, dat wéét ik gewoon. “Zie je wel, hij vindt je onnozel en de aandacht niet waard,” sneert het monster.
“De geheimen van de magie zijn mijn grootste droom!”
Grootste droom
Ik kruip in een hoekje en maak me zo onzichtbaar mogelijk. Dan stuurt de tovenaar me vast niet weg en kan ik toch op een afstandje het tafereel in deze wijze wereld aanschouwen en er zelfs al iets van leren. De geheimen van de magie zijn mijn grootste droom! Ik wil niets liever dan meewerken, ontdekken en ontwikkelen in deze magische omgeving. Dat is waarom ik hier nu ben! Een levenslustige opwinding borrelt op in m’n buik. Maar die verdwijnt direct als sneeuw voor de zon, zodra ik me weer gewaar word van het monster. Met zijn grote, overheersende aanwezigheid overschaduwt het monster mij en ik verdwijn in het niets. Voor een normaal oog is het monster onzichtbaar, maar ik weet dat de tovenaar niets over het hoofd ziet. Hij is zich op elk moment van zijn hele omgeving gewaar.
Onbereikbaar
Boos, machteloos en verdrietig zie ik mijn zielenmissie ten onder gaan. Mijn kans is verkeken. Jij stom monster, jij verpest alles! Wie ben ik, nu ik geen magie kan beoefenen? Het monster fluistert: “Zie je wel, de tovenaarswereld is onbereikbaar voor jou. Je bent er ongeschikt voor. Jij bent te onzeker en afhankelijk van de goedkeuring van anderen. Daar kom je nooit vanaf.” Ik voel me afgewezen door de tovenaar. Hij weet dat ik hier ben, maar hij geeft me geen aandacht. Bedroefd zak ik weg in onbelangrijkheid. Desondanks houd ik hoop dat hij me door een of ander wonder opeens tóch zal zien. Dat hij me aardig vindt en geschikt voor deze wereld van magie.
Ongegrond
Opeens hoor ik een heldere, liefdevolle stem: “Je duikt in het drama van je afgewezen voelen, maar je vergeet jezelf af te vragen waaróm de tovenaar je negeert. Je hecht alle waarde aan de scherpe fluisteringen van het monster. Hij indoctrineert je en daardoor laat jij je onderuit halen, voel je je wankel en machteloos. Maar de fluisteringen zijn van het monster en niet van jou! De tovenaar ziet het monster, jouw onzekerheid en je gevoel nietig te zijn. Hij ziet je disbalans en doorziet je blinde vlekken en daarom negeert hij je. Door te blijven hopen op zijn aandacht, leef je met een focus op de buitenwereld. Dat is een leven zonder diepgegronde wortels en daarmee kun je geen tovenaar worden.
“Vraag je eens af hoe je ervoor kunt zorgen dat je wél op de magie gaat vertrouwen.”
Vertrouwen
Nu is je opdracht om jezelf af te vragen wat de onzekerheid je te zeggen heeft”. Ja, dat weet ik wel, denk ik teleurgesteld… ik vertrouw nog niet genoeg in de kracht van de magie, mijn scheppende vermogen. Verdrietig zie ik mijn zielenwens uiteen vallen. “Zie je wel, je bent niet geschikt,” hoor ik het monster fluisteren. Dan hoor ik de heldere stem weer: “Nu duik je in het drama van dat je niet geschikt zou zijn. Vraag je eens af hoe je ervoor kunt zorgen dat je wél op de magie gaat vertrouwen.” Maar dit is een oneerlijke vraag! Dat kan ik toch juist pas ontdekken als ik door de glazen wand heen ben? Dáár is de wereld van magie, dáár kan ik het ervaren! Ik word boos en voel me bedrogen. Met het uitzicht op de magische wereld van wijsheid, afgescheiden door de glazen wand, zie ik dat het voor mij onbereikbaar is.
Werkelijkheid van je ziel
“Je bent een zwakkeling in je eigen ogen,” zegt de heldere stem. “Wil je opgeven wat zo dichtbij is? Het monster is een oppervlakkige stoorzender. Hij raakt je twijfels met zijn pijnlijke fluisteringen, maar hij kan niet doordringen tot de werkelijkheid van je ziel. Hij kan jouw ziel niet raken, die zit te diep. Hij stookt alleen maar onrust aan de oppervlakte.” Dankbaar groeit er een rust binnenin me. Ik begrijp het. De heldere stem vervolgt: “Als jouw aandacht uit blijft gaan naar het fluisterende monster, dan is het onmogelijk om de glazen wand te doordringen. Het monster werkt op het niveau van de fysieke zichtbaarheid door het menselijke oog. Een tovenaar werkt een laag dieper, daar waar de energie veel verfijnder is!” Dát is het! En poeffff, het monster is verdwenen. Ik voel me bevrijd!
“Je neemt nu waar dóór de illusionaire wereld heen. Dát is het geheim van magie.”
Broncodes van het leven
Groene stralende energie verschijnt om me heen, vervuld met sterretjes, lichtflitsjes en organische bewegingen. In deze groene energie ligt de magie opgeslagen! “Nu bevind je je in de juiste energie,” zegt de heldere stem. “Je neemt nu waar dóór de illusionaire wereld heen. Dát is het geheim van magie. Als je gelooft dat de illusionaire wereld de waarheid is, dan verlies je de verbinding met de magische kracht, het nulpunt waaruit alles ontstaat. Zie in alles de broncodes van het leven. Stem je voortdurend af op de universele waarheid die achter de verhalen en fysieke oppervlakkigheden liggen. Duik in de energie die de kern vormt van alles, de kleinste energiedeeltjes, het licht waaruit alles ontstaat,” besluit de heldere stem.
De glazen wand is verdwenen. Ik ben binnen, in de wijze wereld van de tovenaar. Hier liggen alle mogelijkheden open. Dit is een groot alchimistisch laboratorium! Hier ben ik vrij! Ik ben één van de tovenaars. Hier kan ik spelen, uitdokteren, onderzoeken, ontdekken en magie bedrijven. Dit is het avontuur waarvoor ik geboren ben. Ik ben in de ruimte die mijn zielenmissie is.
———
Credits artist: andras_csontos (shutterstock.com)
